Kropka występuje samotnie, ale może też przyciągać pokrewne dusze – inne kropki.
Projekt aranżacji przestrzeni GDD 2019 wywodzi się bezpośrednio z wyrazistej koncepcji identyfikacji graficznej wydarzenia. Podstawą myślenia o przestrzeni festiwalu staje się więc kropka, koło, punkt. Głos ZA, głos PRZECIW.
Kropka występuje samotnie, ale może też przyciągać pokrewne dusze – inne kropki. Powstają konstelacje, niektóre trwałe, inne efemeryczne. Zdarzają się też kropki odpychane – lub odpychające, wyrzucone poza nawias. Kropka działająca w przestrzeni zyskuje trzeci wymiar. Wyrastają _z niej walce i kule, którym nadajemy różne funkcje. Stają się okrągłymi siedziskami, stolikami, doniczkami, sadzawkami, parasolami. W większych zestawieniach tworzą wielofunkcyjne konstelacje, totemy, drogowskazy. Kropki w postaci kul – czarnych balonów – unoszą się w krajobrazie, wytyczając kierunki i podkreślając znaczenie niektórych miejsc.
Układ elementów w przestrzeni umożliwia różne działania uczestników festiwalu. Duże skupiska trójwymiarowych kropek zachęcają do spotkań i przebywania z innymi ludźmi, tymczasem samotne satelity pozwalają na skupienie i odpoczynek. Wysokie słupy lub ściany zagęszczają przestrzeń, są też tłem, zasłoną. Dają oparcie i cień. Moduły o różnych funkcjach mogą tworzyć wiele różnych zestawień. Nie ma właściwie żadnych ograniczeń w tworzeniu tych konstelacji.
