Popatrzmy na kod - tekst źródłowy programu - jak na rodzaj materiału. Zobaczmy efekty działania kodu jako jego materialną manifestację.
Ta wystawa to opowieść o praktyce Creative Coding niwelującej polaryzację kodu i materii. Jest to opowieść o pewnym rodzaju ,,tworzywa”, które ma wyjątkowe właściwości. To połączenie materii fizycznej z cyfrową, które nie jest prosta sumą. Ma ono emergentne właściwości, pozwalające tworzyć unikalne doświadczenie.
Poznajemy świat w ruchu, aktywnie, cieleśnie go doświadczając. Tymczasem styk świata cyfrowego i fizycznego został zdominowany przez pośredniczące w interakcji ekrany. Ekran dystansuje nas od środowiska, które nas ukształtowało. Zachęca nas do obserwowania i manipulowania symbolami zamiast do bycia w świecie, w kontakcie z prawdziwymi rzeczami w rzeczywistych miejscach.
Dzięki połączeniu możliwości, jakie daje programowanie, elektronika i fabrykacja cyfrowa, będziemy coraz odważniej pokonywać barierę ekranu, bo dostajemy rodzaj tworzywa pozwalającego na ,,łączenie bitów i atomów”. Naszą przestrzeń będą zapełniać fizyczne artefakty o właściwościach cyfrowych działające zgodnie z tym, jak zwykliśmy doświadczać otaczającego nas świata, cieleśnie i w ruchu.
Tą wystawą zwracamy uwagę na zasięg wykorzystania Creative Coding, które przekracza granice pomiędzy sztuką, designem i nauką. Praktyka Creative Coding to wezwanie, by zacząć myśleć antydyscyplinarnie, zapomnieć o stereotypowych podziałach ,,humanista” - ,,umysł ścisły”, zamienić się z biernych odbiorców świata technologii w jego czynnych twórców. Z czytelników stać się pisarzami. Powtarzając za Douglasem Rushkoffem „Program or Be Programmed”, to szansa, by odzyskać głos w dyskusji na temat naszej przyszłości.
W sercu naszego podejścia do Creative Coding leży pozwolenie sobie na stworzenie czegoś niepotrzebnego. Na przypadkowe błądzenie oraz otwartość na błąd. Eksplorujemy pozornie niemożliwe połączenia na styku świata fizycznego i cyfrowego.
Na wystawie zgromadziliśmy szereg prac będących taką właśnie eksploracją.